પ્રશ્ન કોઈ પણ નથી તો પૂછવું કેવી રીતે,
ના લખ્યું હો કાંઈ તો એ ભૂંસવું કેવી રીતે ?
પથ્થરોના આ નગરમાં કાચ જેવી લાગણી,
તું જતાવીને પૂછે છે તૂટવું કેવી રીતે ?
અમૃતથી હોઠ સહુના એઠા કરી શકું છું,
મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું;
આ મારી શાયરી તો સંજીવની છે ‘ઘાયલ’
શાયર છું પાળિયા ને બેઠા કરી શકું છું.
કિસ્મતને રડી શક્તિનો ઉપહાસ ન કર,
નિર્જીવ તમન્નાઓમાં ઉલ્લાસ ન કર;
બેસી ન રહે - હોય જો તકદીર બૂરી,
કર પ્રયત્ન, બૂરી ચીજનો વિશ્વાસ ન કર.
કુદરત કામ કરે છે એ નક્કી છે...
ભલે દેખાય નહી ,પણ એ છે ક્યાંક
એ નક્કી છે....
જતા હોઈયે ક્યારેક કોઈ કામ કરવા
તો હ્રદય રોકે છે એ નક્કી છે....
ન હોય જો આપણી માટે બરોબર કંઇક
તો એ ઇશારો કરે એ નક્કી છેં...
સમજતા આપણને નથી આવડતું
એ વાત અલગ છેં...
પણ એ સમજાવે છેં એ પણ નક્કી છેં....
દર્દ ને પલકો પે સજયા હૈ મુજે
જીંદગી ક્યાં હૈ અહેસાસ કરાયા હૈ મુજે
જબ ભી મેરે દિલ મેં હસને કી તમ્મના જગીં
તો મેરી તકદીર ને જીભર કર રુલાયા હૈ મુજે.
કોઈક શોધશે એવી ખબર હોય તો
ખોવાઈ જવાની પણ મઝા છે."
"કોઈક મનાવશે એવી ખબર હોય તો
રિસાઈ જવાની પણ મઝા છે."
"કોઈક માની જશે એવી ખબર હોય તો
ગુસ્સે થવાની પણ મજા છે."
"કોઈક સમજે એવું મળી જાય તો
જિંદગી જીવવાની પણ મજા છે."
"મોત ને હું મુઠ્ઠી માં રાખું છું ...
મારા હર એક શ્વાસ ને સાવ ધાન રાખું છું ...
કોઈ મારા અરમાનોની હોળી શું કરશે ...
ગુજરાતી છું હું , દિલ માં જ સળગતું સમશાન રાખું છું ..!!
ઈશ્વરે દિલ સાથે દિલનો મેળાપ કરાવ્યો
કુદરતનો સૌથી પવિત્ર સંબંધ બનાવ્યો
મૈત્રી નિભાવી શકાય દિલથી
તેથી જ તો ઈશ્વર પોતે મિત્રના રૂપમાં આવ્યો.
જખમ જિંદગીના કહેવા નથી હું તો મજાની વાત લઈને આવ્યો છું.
પૂનમ નો ચાંદ જોયો હશે તમે પણ હું તો અમાસની રાત જોઇને આવ્યોં છું.
કબરમાં પડેલા સબને પૂછજો જરા વારંવાર મુલાકાત લઈને આવ્યો છું.
મારવાનું તો નિશ્ચિત છે પણ હૂતો મરણ ની જાત લઈને આવ્યો છે.
તમે હાજર નથી તો આ બધું સુનું લાગે છે
રોશની તો ય મને અંધકાર લાગે છે
છે ઘણા લોકો તોય મને એકલતા લાગે છે
તમારા વગર આ જિંદગી હવે નિરાશ લાગે છે.
વાત રાખી દિલ માં વાત ખી નાં શક્યા
યાદ કર્યા એમને શ્વાસ લઈ નાં શક્યા
કોઈકે પૂછ્યું આ દિલને કે તે પ્રીત કરી કોને
જાણવા છતાં પણ નામ એમનું અમે લઇ નાં શક્યા.
એ સંસારમાં ઈશ્વર દરેક વસ્તુની સીમા બાધી
રાખી છે સુખ હોય કે ગમ જીવન હોય કે મુત્યુ
દિવસ હોય કે રાત્રી જે કઈ પણ બધું એક હદ
સુધી જ હોય છે
હદની અંદર દરેક વસ્તુ સારી કે ખરાબ લાગે છે.
એ સંસારમાં ઈશ્વર દરેક વસ્તુની સીમા બાધી
રાખી છે સુખ હોય કે ગમ જીવન હોય કે મુત્યુ
દિવસ હોય કે રાત્રી જે કઈ પણ બધું એક હદ
સુધી જ હોય છે
હદની અંદર દરેક વસ્તુ સારી કે ખરાબ લાગે છે.
જીંદગીમાં જે
પર્વત ઉપાડીને
ચાલી રહ્યા છો ને.....
એ ઉપાડવાના નહોતા.....
માત્ર ઓળંગવાના હતા..!!
સવારનો ધુમ્મસ પણ એ શીખવાડે છે કે
આગળ નું જોવું નકામું છે
ધીમે ધીમે આગળ વધતા રહો
રસ્તા આપો આપ ખુલ્લા થઇ જશે…
જે માણસ તદન તંદુરસ્ત હોય
જેના પર પાઈનું પણ દેવું ન હોય
અને જેનો અંતરાત્મા સાફ હોય તે
માણસના સુખમાં કશું ઉમેરવા જેવું
કાય બાકી રહેતું નથી.
અભિમાનના આઠ પકાર છે સતાનું અભિમાન
સપતીનું અભિમાન બળનું અભિમાન રૂપનું અભિમાન
કુળનું અભિમાન વીદ્રુતાનું અભિમાન અને કર્તત્વનું અભિમાન
પરતું મને અભિમાન નથી એવો દાવો કરવો એના જેવું
ભયાનક આભીમાન બીજું એકેય નથી.
જેટલા પુસ્તકો છપાયા છે
તેમના અડધા વેચાતા નથી
વેચાયેલા માંથી અડધા વચાતા નથીં
વેચાયેલા માંથી
અડધા સમજાતા નથી અને
સમજાય છે તેમાંથી
અડધા ખોટા સમજાય છે.
સુખનું એક દ્વાર બંધ થઈ જવાથી નીજુ દ્વાર
ખુલી જાય છે પરતું ક્યારેક ક્યારેક આપણે
બંધ દ્વાર તરફ એટલો સમય કોઈ રહીએ છીએ
કે ખૂલું દ્વાર જોઈ શકતા નથી.
ઉની અગન જેવો સુરજ નો તાપ રે,
વરસે જો મેઘરાજ ઉતરી જાય થાક રે,
ધરા શિતળ બને મન મા છે વાટ રે,
તુજો વરસે તો થસે અન્નાના પાક રે.
કળાઓ કુટુંબ* માં ન હોય,
*દોસ્તારૂ* માં *દગો* નાં હોય
બાકી
વિશ્રાસ *વારસા* માં અને *ખુમારી*
*ખાનદાની* માં હોય,
એના *વાવેતર* ના હોય.
સમય વહી જાય છે,
જીવન વીતી જાય છે,
સાથી ના સાથ છૂટી જાય છે,
આંખ માંથી આંસુ વહી જાય છે,
જીવન મા મળે છે ઘણા લોકો,
યાદ બહુ થોડા રહી જાય છે !
સ્વાર્થ ભરેલી આ દુનિયા માં ઝ્ઝ્બાત નું કોઈ કામ નથી,
વાયો વંટોળ વહેમ નો, વિશ્વાસ નું અહી નામ નથી,
વાસના ના પુજારી છે, પ્રેમ નું આ મુકામ નથી,
શરાબ સુંદરી ના છે શોખીન, શાંતિ મળે તેવું આ ધામ નથી.
જીવન ની અમુલ્ય ચીજ છે ‘દોસ્તી’
લાગણી થી બંધાયેલ સંબંધ છે ‘દોસ્તી’
જિંદગી ની શરૂઆત અને અંત છે ‘દોસ્તી’
એક આત્મા અને બે શરીર છે ‘દોસ્તી’.
દોસ્તી તમારી અમારી સાથે રહેશે,
સાથે જીવેલા પલ સદાય જીવનમાં યાદ રહેશે,
કમી તમારી હરપળ રહેશે…
દિલ મારું તમને બાર-બાર યાદ કરતું રહેશે.
દોસ્તી માં જીવજો દોસ્તી માં મરજો,
હિંમત ના હોય તો દોસ્તી ના કરજો,
જિંદગી નથી અમને દોસ્તો થી વ્હાલી,
દોસ્તો માટે જ છે આ જિંદગી અમારી…
તમારા જેવા મિત્રો મારી મૂડી છે,
એથી વધુ બીજી કઈ વાત રૂડી છે?
બીજી તો સહુ ચીજ મામૂલી છે,
મિત્રો જ ઈશ્વર ની ભેટ અણમોલી છે.
મૈત્રી છે નવી પણ કબુલાત કોણ કરે,
શબ્દો વડે મૈત્રી ની રજૂઆત કોણ કરે,
વાત કરવા તત્પર છે બંને પણ,
વાત કરવા ની શરૂઆત કોણ કરે…..
સમય ના વહેણ માં સમાઈ ના જતા,
દિલ ના દરિયા માં ડૂબી ના જતા,
આપની મૈત્રી છે જિંદગી થી અનમોલ,
ક્યાંક આપની આ મિત્રતા ને ભૂલી ના જતા
એ દોસ્ત મને તારી દોસ્તી પર ગર્વ છે,
દરેક પલ તને યાદ કરું છુ,
મને ખબર નથી, પણ ઘરવાળા કહે છે કે,
હું ઊંઘ માં પણ તારી સાથે વાત કરું છુ..